Hoe een Marokkaanse topfiscalist werd weggewerkt bij KPMG (2024)

De bedrijfscultuur bij KPMG is een beetje als de groentijd bij Vindicat. Je moet je lekker invechten om bovenop op de apenrots te klimmen waar blanke mannetjesputters met een veel te groot ego de poet verdelen.

Vooroordeel? Niet als we kijken naar de zaak Karim Aachboun. Deze site en vooral De Telegraaf berichtten over het ontslag van de Marokkaanse topfiscalist uit een Utrechtse krachtwijk bij KPMG. Dat er iets niet snor zat tussen de jonge topfiscalist en zijn werkgever was al lang duidelijk, maar nu hebben we ook de details. Dankzij het graafwerk van Vrij Nederland.

Vooropgesteld: geen van de partijen geeft commentaar. We baseren ons op ingebrachte rechtsstukken en die zijn niet erg vleiend voor de bedrijfsfluisteraars in Amstelveen.

1) Bij KMPG werken enorme ego's.

KPMG-partners willen de goed scorende Aachboun dwarsbomen, omdat hun slechte prestaties beginnen op te vallen. Uit het VN-verhaal: 'Dit leidde tot spanningen omdat ‘bepaalde partners in de top die zelf maar matig presteerden Aachboun als een gevaar voor hun eigen positie zagen. In dit verband wordt met name de toenmalige en huidige commerciële directeur genoemd. ‘Door Aachbouns prestaties groeide de twijfel of deze directeur wel de juiste commerciële topman was om de groeiambities van KPMG Meijburg te realiseren.’'

2) Bij KMPG werken jaloerse agressieve baasjes.

In maart 2015 cumuleren de spanningen bij Meij­burg tot een scène die in Goede Tijden Slechte Tijden geweigerd zou worden wegens 'te clichématig.' Directeur Cnossen voelt zich in de hoek gedreven door Aachboun en zijn mentor Ad Aerts en begint Cnossen woedend om zich heen te meppen. Eerst met valse stukjes op het intranet en dan met een dreigement. In een memorandum dat onder de mede-­eigenaren wordt verspreid, schrijft Cnossen de volgende lasterlijke zinnetjes over Aachboun: ‘Ik twijfel niet aan de goede wil en inzet en meen dat hij zeer wel een bijzonder talent en een bijzondere skill-set in huis heeft, maar ik maak mij ernstige zorgen of Meijburg de omgeving is waarbinnen die talenten nou goed tot hun recht kunnen komen.'

Dan haalt Cnossen uit: 'Ik ben op basis van (het gebrek aan) zijn ontwikkeling zeer negatief over zijn verdere carrièreperspectief binnen Meij­burg.’ Een uur later zitten Aerts en Aachboun samen in de kamer van Aerts als Wiebe Cnossen de deur opensmijt en de kamer binnenstormt met geheven vuist. Hij roept tot twee keer toe: ‘Karim opkrassen’. Tegen Aerts schreeuwt hij: ‘Ik ben hier de baas!’

3) Bij KMPG werken laffe stelende backstabbers.

Uit het verhaal: 'Nadat PVV-leider Geert Wilders op de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2014 zijn beruchte ‘minder minder’-uitspraak doet, krijgt Aachboun een e-mail van een collega die schrijft: ‘Minder, minder, kan jij dat regelen?’, zo staat te lezen in de aangifte die Aachboun in juni 2015 doet bij de politie in verband met de verduistering van zijn laptop. Die laptop had hij achtergelaten bij KPMG ­Meijburg en is nooit meer boven water gekomen. Hierdoor was het voor Aachboun moeilijk om te bewijzen dat hij was gediscri­mi­neerd. Toch stelde hij in zijn ontslagzaak dit voorjaar dat er collega’s waren geweest die het woord ‘poep’ op een document hadden geschreven.'

4) BIJ KMPG doen ze of er niks aan de hand is.

Na het voorval tussen Cnossen, Aachboun en zijn mentor Aerts gaan de bedrijfsadviseurs over tot de orde van de dag. 'Gewoon doorlopen, jongens' is het devies bij KMPG. Op vragen over de agressieve uitval komt geen reactie. Na aandringen van Aerts volgt een memo. 'Aerts beklaagt zich bij bestuursvoorzitter Kannekens dat hij in plaats van een fatsoenlijke reactie slechts ‘een memo’ heeft ontvangen waarin één zin wordt gewijd aan het ‘vermeend agressieve gedrag’ van Cnossen en waarin Aerts naar eigen zeggen wordt neergezet ‘als dader in plaats van als slachtoffer’. En altijd: mondje dicht hè. Nog een ontluisterende passage: 'Mocht de vraag komen of Aerts getuige was geweest van dreiging of intimidatie van Cnossen ten opzichte van Aachboun, dan diende Aerts ‘simpelweg ontkennend te antwoorden’. ‘Als de politie er überhaupt mee aan de gang gaat; een labiel persoon die met Arbo-begeleiding overspannen thuis zit, en aangifte komt doen zal denk ik niet hoog op he